گزیده ای صحبت های حضرت آقا در جمع مسئولین بنیاد فرهنگی خاتم الاوصیاء

بسم الله الرحمن الرحیم خیلی جلسه شیرین و مطلوبی شد بحمدالله؛ برادران عزیز با بیانات خودشان یک دریچه ای باز کردند به دنیای زیبایی از وضعیت مطلوب فرهنگی و همچنین نشانه های بسیار خوب و امیدوارکننده ای از انگیزه های جوشان و متراکمی که در نسل جوان ماست. آنچه بنده وظیفه دارم در درجۀ اول، […]

بسم الله الرحمن الرحیم

خیلی جلسه شیرین و مطلوبی شد بحمدالله؛ برادران عزیز با بیانات خودشان یک دریچه ای باز کردند به دنیای زیبایی از وضعیت مطلوب فرهنگی و همچنین نشانه های بسیار خوب و امیدوارکننده ای از انگیزه های جوشان و متراکمی که در نسل جوان ماست. آنچه بنده وظیفه دارم در درجۀ اول، شکر خداست، ما خیلی چشم انتظار شما ها بودیم در این چند سال.

شماها رسیدید؛ حدس ما هم همین بود؛ امید هم داشتیم. [در دوره هایی]، همین برادران و پیشکسوتان هنری در یک دوره ای در اقلیت و غربت بودند؛ چه در دنیای ادبیات، چه هنر و بقیه عرصه ها. امروز خوب شما جوانان آمدید به میدان. من پیش بینی می کردم که این اتفاق بیافتد و امیدوار بودم به این روز.

یک وقتی حدود ده-دوازده سال پیش، در نماز جمعه پیش بینی کردم، برخی می گفتند ریزش ها زیاد شده، بنده هم قبول دارم ریزش داریم، اما عرض کردم رویش ها از ریزش ها بیشتر است. معتقدم رویش ها قوی و پربرکت تر است انشاء الله موفق و مؤید باشید.

حسن این گزارش های شما، این بود که پرمطلب و کم حجم بود؛ همین آقای حاج حسین یکتا که هم خوش بیان، خوش ذوق و خوش تعبیر هم هستند [و برادران دیگر] بیش از چهل دقیقه صحبت کردند، بیشتر از چهل دقیقه حرف روی دایره ریختند. آدم احساس می کند آنچه پشت این گزارش ها وجود دارد، در ذهن ها و در دل ها خیلی وسیع تر و عمیق تر است. وسعتش که قطعی است.

وقتی انسان نقطه مقابل را نگاه می کند، یک جبهه می بیند در مقابلمان یک جبهۀ فرهنگی سیاسی غرب، که در دل آن جبهه سرمایه داری خطرناک می بیند، در کنار آن صهیونیسم با اهداف معلوم، و در کنار آن یک جبهه با ارتجاع فکر و خوک صفتی در زندگی بشر و زندگی حیوانی مثل خوک در سلاطین و متولیان حکومت ها وجود دارد، با اهداف و فکر متحجر که این ها همه در مقابل ما یک مجموعه ای تشکیل دادند؛ ما در مقابل هم ما باید تنوع، ابتکار، انگیزه و برنامۀ هدایت شده داشته باشیم و این نمی شود مگر با تشکیل جبهه. این طرف هم باید جبهه باشد. از افراد و مجموعه ها کار به تنهایی حاصل نمی شود، جز با حضور مردم امکان ندارد؛ این با مردم شکل می گیرد.

در این سال ها به افراد مختلف و مستعدی، تکلیف کردم بروید و واحدهای مردمی را پیدا کنید، تشویق کنید، متشکل کنید، پشتیبانی ممکن کنید، آن ها یا انجام ندادند یا نتوانستند. شما وارد این میدان شدید، بسیار کار خوب و مبارکی است؛ اما لوازمی دارد این کار. البته من در همین جا هم عرض کنم که تقدم ابتکارات اشخاص و جوشش های فردی و درونی عناصر متنوع را در مقابل برنامه ریزی های خودمان قبول دارم، گاهی اینها راقی تر و عمیق تر از ذهن من است اما چیزهایی به ذهنم می رسد در این باره.

اول اینکه وقتی حرکت به این عظمت و کار بزرگی شروع کرده اید، ابعاد وسیع و بزرگی دارد. از اولین کارهایی که باید انجام بدهید جایی برای آفت شناسی این کار بگذارید. کار بزرگ آفت های خسارت باری می تواند پیدا کند. از واجبترین کارها اینکه از اول این کار، نگاه کنید این کار عظیم شما چه آفت هایی می تواند پیدا کند، این وظیفۀ شماست. داشتیم؛ مجموعه هایی که نه با این وسعت، خوب شروع کردند، لکن خوب تمام نکردند؛ نمونه های متعدد هم داشتیم. اگر مراقبت نکنید از اول آسیب ها را نبینید، گرفتار خواهید شد. آفت در فرهنگ، تدریجی وارد می شود. یکباره و چشم گیر وارد نمی شود، یک دفعه می بینید ضربه سختی خورده اید که تدارکش سخت است.

توصیه دوم دیدم که به این نکته توجه داشتید اما بنده هم تاکید می کنم، این است که چنین کار بزرگ و گسترده ای، پشتوانه نظری فکری بسیار محکمی لازم دارد. اگر این پشتوانه فکری نباشد، ممکن است در وسط راه و در درون تشکیلاتتان دچار انحراف شوید. دچار رکود و ارتجاع بشوید. این خطرها در کمین شماست. کار به شدت قوی و عمیق نظری و نرم افزاری حتماً احتیاج دارید، این آقایانی را که گفتید افرادی را که می شناسم، این آقایان بسیار خوبند؛ لکن وزن این کار عمیق شما را خیلی وزن سنگینی می بینم که این پشتوانه فکری و فرهنگی بایستی مورد اطمینان باشد و اگر این پشتوانه نباشد، دچار سطحی نگری و انحراف می شوید. نه خود شما، تشکیلاتتان آفت انحراف و سطحی نگری و تکرار و آفت تحجرهای خطرناک می شود. بحث دیگر، بحث اولویت هاست. ببینید چه کاری زمین مانده است. یک وقتی یک مجموع های کاری انجام می دهد برای آن نظیر سراغ ندارید؛ هرجا ملاحظه کردید این کاری که شما می کنید قبلاً یک جایی تدارک دیده شده، اول بروید سراغ آنجا، ببینید اگر تدارک، کافی و قانع کننده بود و باری از دوش شما برداشته است، افراد را ارجاع بدهید به آنجا و اگر نبود تکمیل کنید. باید با مجموعه ها همکاری کرد، کم پیش می آید که انسان یک مرکزی را پیدا کند که نشود با آن صد در صد کار کرد. کار تأسیسی، معلوم نیست زیاد پیش بیاید، مثل کار تبلیغ که اشاره شد. دوجور کار است. در آن کار حجاب و مدرسه نظیر نداریم، کار کاملاً جدید است و موازی کاری علی الاجاله حالا حالاها قابل تصور نیست؛ اگر مثل آن زوج ده زوج پیدا شد، کار توسعه پیدا می کند در مدارس. فرستادن مبلغ در مترو و جاهایی که گفتید جدید است و نظیر ندارد، لکن فرستادن مبلغ، در حوزه صورت می گیرد. یک زمانی، لکن در آنجا کارهای موازی وجود داشت، مجموعه ها را پرهیز دادیم ،گفتیم ببینید خلأها کجاست، خلأها را پر کنید.

در زمینه مسائل قرآنی هم همین جور. موازی کاری به معنای دوباره کاری درست نیست اما اگر نیاز بود، موازی کاری لازم است نه اینکه هرکار موازی غلط باشد، تفضیلات را بگیرید و پیدا کنید، و به خاطر نیاز، اضافه کاری های بی منطق پیش نیاید.

در فضای سایبری مرکزی که تشکیل شد مواظب باشید ناهماهنگی پیش نیاید و همدیگر را بپوشانید و تکمیل کنید. سرخودتان را خیلی شلوغ نکنید به کارهایی که دیگران انجام می دهند. کارهای نشده و نکرده را شما انجام دهید. ببینید اولویت ها چیست.

هم خودتان و هم کسانی که به شما مربوط هستند را توجه بدهید به خودسازی، اشاره کردید بۀ [عرصه فعالیت جهاد فرهنگی به عنوان] جهاد اکبر؛ اینطور نیست. ما اگر توانستیم، با بت درونی و شیطان درونی مبارزه کنیم در این میدان ها می توانیم پیروز باشیم. اگر مغلوب شدیم در این میدان ها می توانیم پیروز باشیم. اگر مغلوب شدیم در این میدان ها ممکن است جوله ای پیدا شود. اما دولت حق نخواهد شد، درونمان را باید درست کنیم. مراقب باشند جوا نهایی که متصدی بخش های مختلف هستند که تقوا را، پرهیزگاری را و پاکدامنی را در درون خودشان تقویت کنند. اگر رعایت نکردیم در خیلی جاها کمیتمان لنگ خواهد بود به خصوص در کارهای اساسی و حساس.

در این برهۀ زمانی از گسترش نفوذ و کلمه در کشور در مسائل زودبازده استفاده نشود. حیف است کار وسیع فرهنگی را وسیله قرار بدهید که در انتخابات یکی جلو بیاید و یکی عقب برود. این تشکیلات را در این کارها برای تقویت بنیه فرهنگی، هم در نظام، هم در مردم، به کار ببرید.

اگر بخواهیم به هدف والای ایجاد تمدن اسلامی به معنای حقیقی کلمه برسیم، که هم دنیا در آن است و هم آخرت، و هم عزت در ملأ اعلی و عزت در زمین. که آن تمدن وسیله ای است برای تعالی روح انسان و عبودیت واقعی پروردگار، که برای آن خلق شده ایم؛ احتیاج به کار و خیلی تلاش و بنیه قوی لازم داریم.

ما که شما را دعا می کنیم ولی وقتی می بینیم گرمتر دعا می کنیم. گرمتر دعای عاقبت به خیری می کنیم.

مرجع/ وبلاگ کتاب میعاد