شهادت عدالت ،در محراب عبادت

چشمها بارانی، عقلها مبهوت، جسمها رنجور، رشته های حیات پیروان امامت از هم گسسته از شهادت پیشوایی است که با تدفین جسم مبارکش گویی دین را با خود برد و عدل حقیقی و عدالت واقعی برای همیشه با حضرتش دفن گردید.

ظهور عدالت ،در بستر شهادت
وقتی سخن از عدالت اجتماعی می شود، منظور یک کلمه کلیشه ای نیست که از آن دم بزنیم ولی در مقام اجرا به آن جامه عمل نپوشانیم. امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در آخرین لحظات حیات مبارکش خلاصه نصایح خویش را به مشتاقان خویش می فرماید و از عدالت اجتماعی سخن به میان می آورد.

زمانیکه این وصیت را مطالعه می کنیم بجز توصیه های اخلاقی در مورد نماز، زکات، روزه و جهاد که علاوه بر جنبه های فردی دارای جنبه های اجتماعی نیز هستند، غالب وصیت امام المتقین حضرت علی (علیه السلام) بحث رعایت عدالت اجتماعی در جامعه ایمانی است. یعنی آن حضرت چکیده تمام نصایحش را اجرای عدالت بر محور حق در اجتماع میداند اگر وصیت میکند که:

(الله الله فی الایتام)برای آن است که عدالت علی (علیه السلام) اقتضائ می کند، در شب هنگام یتیمی با شکم گرسنه سر بر بالین ننهاده و حقوق ایتام در جامعه علوی باید رعایت بشود، لذا پیروان آن حضرت باید چنین باشنـد. اگر توصیه می فرمایـد: ( الله الله فی جیرانکم) برای آن است که حرمت همسایه و رعایت آن بسیار بالاست بطوریکه به فرموده حضرت علی (علیه السلام)در همین وصیت نامه پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله)به اندازه ا ی سفارش رعایت به حق همسایه کرد که ما خیال می کردیم همسایه از همسایه ارث می برد. ارادتمندان مولای متقیان نیز باید در جامعه علوی حق همسایه را رعایت نموده و به همسایگان خویش احترام بگذارند. اگر آن حضرت در آخرین دقایق عمر شریفشان می فرمایند (الله الله فی الفقراء والمساکین) برای آن است که خداوند در قرآن می فرماید (و فی اموالکم حق للسائل و المحروم)بخشی از اموال و داراییهای ما مربوط به فقراست و مؤمن نباید فقط رفاه حال خود و خانواده اش را ببیند.

درست است که با زحمت این پول به دست می آورد ، اما این پول به حقوق اجتماعی مخلوط است و پیروان امام الایتام علی(علیه السلام)همانند مولایشان فقرا و مساکین را در اموال خود شریک می سازند. اگر امیر المومنین علی(علیه السلام)در واپسین لحظات حیات طیبه اش توصیه میکند، (الله الله فی ذریه بنبیکم) بخاطر آن است که فرزندان رسول(صلی الله علیه و آله)خدا اعم از سادات و غیر هم که فرزندان پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) هستند مورد هیچ گونه ظلم و ستمی واقع نشوند. غالب وصیت حضرت علی(علیه السلام) در بستر شهادت چیزی جز ظهور و بروز عدالت در زندگی آن امام همام و مظلوم نیست.

لذا بسیار شایسته است کسانی که در ماه مبارک رمضان به شرف روزه داری نائل آمده اند با بهره گیری از وصیت پر محتوا و درس آموز امیرالمؤمنان(علیه السلام) نسبت به حق الله و حق الناس و رعایت عدالت اجتماعی در زندگی فردی و اجتماعی خویش قدم برداشته و در عصر غیبت کبری با رعایت عدالت،گام موثری در زمینه ظهور تنها باقیمانده از نسل عادلان معصوم ،حضرت ولی عصر (عج الله تعالی فرج الشریف) برداشته و با اجرای عدالت اجتماعی که بهترین تبلیغ برای روی آوردن عموم مردم و حتی سایر ادیان به جامعه آرمانی مهدوی است عملاًدر مسیر امیرالمومنین (علیه السلام) قدم برداریم.