در هر حمله احتمالی به سوریه، چند سناریوی متفاوت را می‌توان مورد بررسی قرار داد که بدون شک در نشست فرماندهان نظامی کشورهای حامی مخالفان در اردن نیز مورد توجه قرار گرفته است. این سناریوها را می‌توان به صورت ذیل برشمرد: ۱- ایجاد یک منطقه حائل در طول مرزهای ترکیه و اردن که در آن مانع از ورود ارتش سوریه شوند. این منطقه در نهایت به محیط امنی برای حملات گروه‌های مسلح خواهد شد. بر این اساس؛ دایره جنگ در سوریه با توجه به حمایت مستقیم از گروه‌های مسلح و وضع پیچیده منطقه‌ای به شدت گسترش خواهد یافت. ۲- در سناریوی جایگزین این طرح، یک منطقه پرواز ممنوع ایجاد خواهد شد که بر اساس آن نیروی هوایی ارتش سوریه اجازه فعالیت در آن را نخواهد داشت. در این منطقه، گروه‌های مسلح می‌توانند زیرساخت‌های خود را برای ادامه جنگ با دولت مرکزی تهیه و متمرکز کنند. در این طرح، مخالفان مسلح از آتش نیروی هوایی سوریه در امان خواهند بود و جنگنده‌های کشورهای خارجی نیز می‌توانند با امنیت در آن پرواز کنند. ۳- اما سومین سناریویی که بیشتر مراکز مطالعاتی بر آن تمرکز دارند و آن را محتمل برمی‌شمرند، حمله محدود هوایی به مراکز مهم و راهبردی ارتش سوریه مانند نیروی هوایی، پادگان‌های نظامی و در نهایت موشک‌های بالستیک و سیستم دفاع ضدهوایی این کشور است. نتیجه اولیه چنین اقدامی، تضعیف ارتش سوریه به نفع گروه‌های مسلح است که این گروه‌ها در سایه آن می‌توانند پیشروی‌هایی در برخی از مناطق به خصوص در حلب، ادلب و دمشق داشته باشند و فشار بر ارتش و دولت سوریه را سخت کنند تا در هر معامله‌ای که قرار است در آینده صورت بگیرد، امتیازات بیشتری بدهند. اما نتایج بلندمدت این طرح غیرقابل پیش بینی است، چرا که بستگی به میزان و ابعاد پاسخگویی ارتش سوریه به آن دارد، در صورتی‌که ارتش این کشور تصمیم گرفته باشد به این حملات پاسخ دهد و این حملات هم نتوانند به صورت دقیق و در یک محدوده زمانی معین، ارتش سوریه را زمین‌گیر کنند شکست راهبردی و غیرقابل جبران برای کشورهای حمله کننده به شمار خواهد رفت.
مرجع / العالم
Δ
Sorry. No data so far.