رسانه ملی و جنگ سایبری

رسانه ملی به عنوان بزرگترین رسانه کشور نقش بی بدیلی را می تواند در جنگ سایبری ایفا نماید . ازآنجا که بخش عمده ای از حملات سایبری از طریق شبکه های رسانه ای خارجی صورت می گیرد ، بنابراین صدا و سیما همواره در  رقابت مستمر با این رسانه ها قرار دارد .

لذا غلبه در این رقابت رسانه ای نیازمند طراحی فرآیند صحیح سرعت و دقت در ارائه اخبار واطلاعات  است .

اگر  در برخی فعالیت های صدا و سیما  نوعی انفعال در قبال اخبار و گزارش های خبری شبکه های ماهواره ای مشاهده شود  می توان آن را به عنوان چالش اساسی در نظام اطلاع رسانی به حساب آورد .

 برای مثال اگر پس از شانتاژ خبری برخی رسانه های خارجی و گسترش شایعه ، رسانه ملی اقدام به پخش گزارش خود کند بسیار دیرهنگام خواهد بود ونوعی شکست رسانه ای رخ می دهد .

ازاین رو لزوم مدیریت بحران سایبری از سوی رسانه ملی بسیار حائز اهمیت است.

بررسی نقش رسانه ملی درمدیریت بحران

* رسانه می تواند لحظه به لحظه پاسخ های لازم را بصورت شفاف در زمان بحران های سیاسی و اقتصادی در اختیار مردم و مسئولان قرار دهد.

* تدبیر در بحرانها از طریق مدیریت اطلاعات در شرایطی که بحران بر جامعه حاکم است بسیار ضروری می باشد .

* پیش بینی بحران های خبری ، ابعاد و رویدادهای احتمالی آن ، هشدار درباره آن ، برنامه ریزی به منظور جلوگیری یا کاهش اثرات بحران .

* رسانه به عنوان یک ابزار مناسب ارتباطی میان تیم مدیریت بحران و کارشناسان می تواند فرصت هایی را ایجاد کند وبسیار مفید واقع شود .

باعنایت به توضیحات فوق رسانه ملی از یکسو می بایست با جمع آوری داده ها و اطلاعات پیش از حملات سایبری ، نسبت به وقوع آن هشدارهای لازم را به توده مردم و از سوی دیگر به تصمیم سازان حکومتی بدهد .

 این امر نیازمند پایش و آنالیز  مستمر اخبار و گزارش های موجود و تحلیل محتوایی و گفتمانی آنان است . همچنین با رصد تکنیک های عملیات روانی بکار گرفته شده توسط شبکه ها و رسانه های خارجی می توان به نتیجه ای نهایی دست یافت که پیش بینی وقوع بحران را تسهیل نماید.

 ارائه اخبار سریع ، صحیح و شفاف

از سوی دیگر در حین وقوع جنگ سایبری به صورت گسترده ، تنها با پیشدستی درارائه اخبار سریع ، صحیح و شفاف  است که می توان نبض جنگ سایبری را در دست گرفت و تاکتیک های آفندی رسانه های خارجی را خنثی کرد  .

درغیر اینصورت با موضع انفعالی نه تنها نمی توانیم جنگ سایبری را مدیریت کنیم بلکه از انتخاب مردم خارج شده و افکار عمومی را بدست خود به سمت رسانه های خارجی سوق می دهیم .

علاوه بر آن پس از کاهش اثرات جنگ سایبری خواهد توانست افکار عمومی را آگاه کرده و درکنار آن نقاط آسیب پذیر خود را شناسایی کرده و آنها را ترمیم یا رفع نماید.

ایجاد طیف های متنوع فکری

رسانه ملی در قالب موارد فوق الذکر می بایست تکنیک های عملیات روانی خاص خود را جهت مقابله با جنگ سایبری از پیش طراحی کند و از موضع آفند با مقتضیات جنگ سایبری روبرو شود . نقطه بالاتر  این موقعیت ، جریان سازی و ایجاد طیف های متنوع فکری در مقابل جریان حمله رسانه ای است .

بدیهی است در صورت موفقیت در این پروسه ، این شبکه ها ، سایت ها و رسانه های دشمن هستند که در موضع انفعالی قرار گرفته و سکان هدایت جنگ سایبری از دستشان خارج خواهد شد و احتمالا دچار سردرگمی ساختگی وغیرساختگی  می شوند .

از آنجا که مولفه های فضای جنگ سایبری فرازمانی ، فرامکانی و فراقانونی است ، لذا در این فضا برخی رسانه های خارجی  هر کاری بتوانند انجام می دهند و حتی گاهی اصول حرفه ای و کلاسیک رسانه ای را نیز زیر پا می گذارند تا به مقاصد و اهداف خود برسند.

بنا براین آگاه سازی مردم با شگردها و روش های رسانه ای و جنگ سایبری نیز اولویت بسیاربالایی دارد.

و در صورت غفلت رسانه ، در واقع رسانه های خارجی در عمق فضای سایبر به گونه ای عمل می کنند که مردم زمانی متوجه این تهدید می شوند که کار از کار گذشته است و در این رقابت یک شکست رسانه ای حاصل می شود که این موضوع جز با دقت سرعت بخشیدن ارائه اخبار و اطلاعات و شفاف سازی صحیح موضوعی حل نخواهد شد.