در حوزه وحدت نیاز به بازسازی فرهنگی داریم

وحدت یکی از فصل ممیز انقلاب اسلامی بعنوان پدیده بدیع از سایر تحولات قرن گذشته است.انقلاب اسلامی به مساله وحدت هم ارزش داد و هم احیا کرد و هم ارتقا معنایی دارد. یکی از مظلومیت های انقلاب اسلامی کوتاهی در تببین این استراتژی های راهبردی است. وحدت درمقابل اختلاف و تفرقه تعریف می شود و به معنای یکدست شدن و هضم یکی در دیگری نیست.

وحدت و پرهیز از اختلاف و احترام به حقوق انسانی و دینی و اعتقادی و لسانی جز اصول مصرح قانون اساسی است که جز اصول مترقی قانون است. تشکیل جبهه مستضعفان و رهایی دول اسلامی از پان های مستغرب و رسیدن به امت اسلامی و حتی بالاتر تشکیل جبهه مستضعفان عالم از ابتکارات و دستاوردهای انقلاب اسلامی است.

در مقابل نظام سلطه و استعمار نوین بارها با حربه اختلاف مرزی (کشمیر) اختلاف زبانی(کردستان) اختلافات اعتقادی (میانمار و نیجریه)و..سعی کرده همواره راه توطئه و اختلاف افکنی را برای خود بازبگذارد و این سبب گشته ملل اسلامی که دین، کتاب و پیامبر مشترک و حتی فرهنگ و جغرافیای مشترک و آرمان مشترک دارند، دچار کشمکش شوند.

هر چند برای تببین و تحقق این وحدت تلاشهای زیادی صورت گرفته است که در بسیاری ایران پیشگام بوده است. تلاش برای تقرب اذهان و ادیان بخشی از این تلاش ها است اما دشمن نیز بیکار نبوده و با ایجاد اسلام جعلی از وهابی تا داعش زمینه هرج و مرج را فراهم کردند. آگاهی بخش به مردم و تاکید بر مشترکات می تواند زمینه وحدت را فراهم کند. با اینکه شبه جزیره هند تا افغانستان و..دایره ادبیات فارسی است و بویژه ایران با ملت افغانستان دوستی بالایی دارند، امریکا دنبال ایجاد تفرقه در بین دو کشور است حالا انکه ایران سالها میزبان مردم افغانستان بوده و هستند.

متاسفانه در داخل کشور نیز قدردان وحدت نیستم و همچنان تفاوت های قومی، زبانی، دینی ، جغرافیایی اختلاف ساز می شوند و حال انکه اینها ظرفیتی برای همبستگی است البته دشمن نیز با بهره از فضای مجازی، هنر و طنز و کاریکاتور در دم اتش این تفاوت ها اضافه می کند.

یادداشت از اکبر بهاری