به گزارش عروج؛ جنگ نرم و تخاصم فرهنگی حقیقت‌های ملموس از پروژه‌های براندازی و تغییر ماهیت انقلاب اسلامی دشمن علیه انقلاب اسلامی است. حقایقی که قدمتی به اندازه عمر انقلاب اسلامی دارد و از بدو پیدایش انقلاب و برآشفتن خواب غرب زده‌ها ادامه داشته و دارد.

هنر و زبان هنر پدیده‌های مقدسی هستند که امروز دشمن هوشیارانه از آن برای خاموشی چراغ امید در دل جوانان مومن و انقلابی مجهز ساخته است و تقلایی 24 ساعته در هجمه و تغییر ماهیت انقلاب اسلامی به‌کار گرفته است.

واقعیت‌های تلخ امروز جامعه فرهنگی ما و از دست دادن خرمشهرهای فرهنگی و اجتماعی بیانگر این حقیقت تلخ است که دشمن را دست کم گرفته و «تن آسایی» و مرفه زدگی برخی مسئولان امر سبب شده امروز دشمن خاکریزهای خود را به واسطه ماهواره‌ها و شبکه‌های غیراخلاقی همچنین ایجاد فضاهای نامناسب مجازی در خیابان‌ها و خانه‌ها مستقر کنند و بسیاری از جوانان ما را به اسارت فرهنگی خویش در بیاورد.

آسیب شناسی این حقایق نشان می‌دهد دستگاه‌های فرهنگی ما مختل هستند و دچار رخنه فرهنگی بوده و یارای مقابله و یا اراده مقابله با پاتک‌های فرهنگی دشمن را ندارند و این روند نزولی نیازمند موشکافی جدی و یک یاعلی بلند است. رهبر انقلاب به عنوان دیده‌بان خستگی ناپذیر و بصیر میراث امام خمینی(ره) به رصد صحنه مبارزه دستور «آتش به اختیار» را صادر کردند. آتش به اختیاری که خطاب به فرماندهان جنگ نرم و معطوف به میدان رزم فرهنگی است.

خبرگزاری تسنیم در راستای حمایت از آتش به اختیاران انقلاب، گفت‌و‌گویی صمیمی با دو مستند ساز جوان دانشجو که چند سال است دوربین به دست به جنگ دشمن رفته و در خط مقدم لبیک یا خامنه‌ای سر می‌دهند، تشکیل داده است. کاوه خزایی و کیانوش کاوی‌نژاد مسئولان گروه فیلم و مستند "عصر ظهور" دانشجویان علوم تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز هستند. این دو مستندساز انقلابی با وجود همه تنگاناها و بی‌اعتنایی‌ها چندین مستند و فیلم انقلابی تولید کرده و از سویی آرزوی کارهای بزرگ را در سر می‌پرورانند.

تسنیم: نخست از دلیل ورودتان به عرصه فیلم و مستند بگویید و اینکه چگونه وارد عرصه تهیه کنندگی و کارگردانی فیلم و مستند شدی؟

خزایی: از این که این مجموعه رسانه‌ای به چنین مقوله‌های مهمی در روزگاری که جامعه دچار خیلی پیچیدگی‌ها شده می‌پردازد خوشحالم و تشکر می‌کنم.

زندگی امروز ما با رسانه درهم تنیدگی خاصی دارد و نمی‌شود فیلم و هنر را نادیده گرفت با این تفکر از از همان سال‌های نخستین دوره دانشجویی در سال 93 شروع به مطالعه در زمینه فیلم و مستند کردم و تا ترم چهار دانشگاه بیش از 200 کتاب در این زمینه خواندم.

رشته ما علوم تربیتی بود و ارتباط خاصی با مستند و فیلم کوتاه نداشت برای همین بسیاری از فیلم‌ها و نقد فیلم‌ها مورد بررسی و مطالعه قرار دادم و در شروع کار خیلی از دوستان باور نداشتند و با ورود ما به عرصه فیلم مخالفت می‌کردند و از سر دلسوزی می‌گفتند این عرصه خطرناک است و شکست می‌خورید.

من و دوستان واقعا به نوعی احساس خطر را می‌کردیم و هر روز در دانشگاه واقعیت‌ها را می‌دیدیم و نمی‌توانستیم بی‌تفاوت باشیم تهاجم‌های فرهنگی را لمس می‌کردیم خیلی از دانشجویان با اینکه برنامه خاصی ندارند ولی ناخواسته در این پازل دشمن حرکت می‌کنند و به نظرم موشک زلزال و ذوالفقار فرهنگی ما در این جنگ فیلم و مستند است که باید به قلب داعش و دشمن بزنیم.

تسنیم: از ارگان یا دستگاه خاصی مورد حمایت بودید؟ از کار شما استقبال شد؟

خزایی: وقتی شروع به ساخت مستند اول کردیم همه مخالف بودند و می‌گفتند سنگ بزرگ نشانه نزدن است ولی ما با توکل برخدا شروع کردیم و گروه ما خیلی پرانرژی بود ولی مسئولان به سردی با ما برخورد کردند و هیچ حمایت مادی و معنوی از ما نکردند.

ما دانشجو بودیم و پول آن چنانی هم نداشتیم و به همه ارگان‌ها و نهادهای انقلابی و دولتی مرتبط نامه زدیم که ما را در این عرصه حمایت کنید ولی کسی حمایت نکرد و حتی برای یک بخش فیلم یک مجوز از ارشاد می‌خواستیم چنان با سردی با ما برخورد کردند که از رفتن خودمان هم پشیمان شدیم.

ما مصمم بودیم که می‌توانیم و برای همین بعد از کلی مطالعه و مشورت با حضور دانشجویان مستند "یکی از ما" را که درباره معلولان نخبه اهوازی بود را شروع کردیم.

تسنیم: در باره نخستین مستندتان یعنی "یکی از ما" بیشتر توضیح دهید؟ 

خزایی: مستند "یکی از ما" درباره معلولان نخبه خوزستانی بود.  خیلی از ما الان استاد و دانشجوی نخبه داریم که معلول هستند و افراد پراراده و توانمندی هستند که با وجود مشقّات فراوان علم آموزی می‌کنند ولی کسی به فکر آنها نیست. کارگردانی این اثر با من بود و کاوی‌نژاد هم دستیار کارگردان و مدیر تولید بودند.

مرحله پیش تولید مستند"یکی از ما" بیش از 2 ماه طول کشید و بیش از 3 ماه نیز برای تدوین آن با دوستان همکاری کردیم و نگاه نو و تجربه اول و خوبی برای ما بود و چندین بار در دانشگاه شهید چمران اهواز اکران شد و در جشنواره مردمی فیلم عمار هم جزو 14 فیلم برتر کشوری شد.

در این مستند واقعا در تنگنا بودیم و پول کرایه دوربین و ماشین و وسایل را نداشتیم گاهی حتی می‌شد که گروه دانشجویی ما نهار نداشتند و یا به لحاظ مسائل فنی رنج می‌بردیم ولی در نهایت توانستیم یک مستند 29 دقیقه‌ای آماده کنیم.

تسنیم: دومین اثر خود را به مبحث مدافعان حرم پرداختید چرا مدافعان حرم؟

خزایی: آنچه ما را وادار به کار و تلاش در عرصه هنر انقلابی می‌کرد تاکید رهبری بر حضور در این صحنه‌های هنر و استفاده از زبان هنر برای انتقال مفاهیم انقلاب و اسلام بود .

مسئله دوم هم صف آرایی منظم و محکم دشمنان داخلی و خارجی در عرصه فیلم علیه ارزش‌ها بود. این انگیزه‌ها سبب شد از بی‌اعتنایی خسته نشویم و به جلو حرکت کنیم و به مفاهیم اصیل انقلابی مثل دفاع مشروع و شهادت بپردازیم. یکی از نکاتی که ما خیلی رعایت می کردیم پیگیری ایده‌های ناب با زاویه دیدهای نو و مبتکرانه بود و در مستند اول ایده را از حاج آقایی مسئول دانشکده گرفتیم .

در تابستان 95 با توکل بر خدا کار دوم گروه را در قالب فیلم داستانی شروع کردیم. اولین ایده که ما مدنظر داشتیم مسئله انتقال آب کارون بود ولی یکی از مباحثی که در دانشکده ما را اذیت می‌کرد بی‌اعتنایی برخی روشنفکرنماها به مسئله مدافعان حرم بود. ما مدام می‌شنیدیم که می‌گفتند برای چه ما باید در سوریه حضور داشته باشیم و سوریه به ما ربطی ندارد و مسئله دفاع از حرم را قبول نداشتند.

برای همین ما دانشجویان و تیم فیلم و مستند "عصر ظهور" همان تابستان گرم 95 بعد از امتحانات شروع به تدوین داستان فیلم کوتاه درباره مدافعان حرم را آغاز کردیم و گفتیم همیشه نمی‌شود با صحبت و تریبون با این افراد مواجهه کرد و چه بهتر با استفاده از رسانه و فیلم با این افراد مواجهه داشته باشیم.

تسنیم: دوربین شما در این فیلم داستانی زاویه خاصی را دنبال می‌کرد؟

خزایی: بله ما در این فیلم دنبال کلیشه شکنی بودیم و می‌خواستیم براساس نگاه جدید به مدافعان حرم بپردازیم و برعکس صداو سیما که نگاه کلیشه‌ای دارد یاعلی گفتیم و از یک زوایه متفاوت شروع به نگارش داستان کردیم و فیلم داستانی "بی سپر" را با موضوع مدافعان حرم کلید زدیم.

ایده ما این بود که اگر داعش به ایران حمله گسترده کند چه اتفاقی می‌افتد ؟ این ایده را به نوعی از صحبت‌های مقام معظم رهبری گرفتیم که می‌گفتند اگر در سوریه دفاع نمی‌کردیم باید در همدان و کرمانشاه دفاع می‌کردیم.

تسنیم: ساخت فیلم داستانی "بی سپر" هم مثل دیگر کارها با فراز و نشیب همراه بود؟

خزایی: فیلم داستانی "بی سپر"  هم راحت شروع نشد. از تابستان 95 تا بهمن ماه 95 تیم دانشجویی با حضور داستان نویسان نگارش فیلم داستانی"بی سپر"  را به پایان رساندیم و در این مدت برای کارهای مقدماتی فیلم‌برداری به ارگان‌ها و ادارات مراجعه می‌کردم و به خیلی از مسئولان تراز اول استان نامه زدیم و درخواست حمایت کردم ولی کسی توجهی نکرد.

مدام به مسئولان می‌گفتیم درباره مدافعان حرم و شهادت است کمک کنید ولی با وجود اداعا هیچ کمکی نشد!  تنها معاونت فرهنگی دانشگاه شهید چمران بخشی از هزینه فیلم "بی سپر"  را متقبل شد که جای تشکر دارد و به غیر از این معاونت هیچ بخش دیگری به ما کمک نکردند.

تسنیم: فیلمبرداری "بی سپر" را کجا انجام شد؟

خزایی: با شروع سال 96 کار فیلم‌برداری "بی سپر"  را در دانشگاه شهید چمران، پارک ساحلی، میدان شهدای اهواز و خوابگاه علم الهدی دانشگاه شهید چمران با حضور بازیگران که همه دانشجو بودند شروع کردیم.

 همیشه ما شرمنده تلاش‌های دوستان بودیم و هیچ بودجه‌ای هم نداشتیم از اینها حمایت کنیم. باورتان می‌شود ما در مقطعی غذا هم نداشتیم بخوریم! از طرفی هزینه‌ها بالا بود و چیزی در حدود 300 هزار تومان فقط کرایه ماشین برای جابه‌جای افراد و وسایل دادیم. از طرفی همه پولی که از دانشگاه شهید چمران گرفته بودیم برای کرایه دوربین و وسایل فیلم‌برداری هزینه کردیم.

با توکل برخدا با زحمت و کمک دوستان و خانواده فیلم را آماده کردیم و الان در مرحله تدوین است، امیدواریم به‌زودی فیلم را آماده کنیم البته به نظرم در مقایسه با کارهای قبلی فیلم خوبی از آب درآمده است.

تسنیم: کاوی‌نژاد شما نیز به عنوان دستیارکارگردان و مدیر تولید کمی درباره تجربه فیلم سازی خودتان بگویید؟

کاوی‌نژاد: من قبلا سابقه ساخت فیلم را داشتم و چند کلیپ آموزشی ساخته بودم ولی خدا توفیق داد این تیم دانشجویی عصر ظهور دور هم جمع بشویم بتوانیم در راستای اهداف نظام و انقلاب گامی برداریم.

فیلم "بی سپر" را با این ایده ساختیم که اگر داعش به ایران حمله می‌کرد چه شرایطی پیش می‌آمد؟ مسئله امنیت و استقلال کشور و کار ارزشمند مرزداران را می‌خواستیم به زبان هنر بیان کنیم. آنهایی که ادعای وطن پرستی گوش فلک را کر کرده است چه واکنشی نشان می‌دادند؟ این زوایه دیدی است که مجموعه ما در فیلم "بی سپر" دنبال می‌کرد.

در شروع خیلی واهمه داشتیم که نتوانیم کار را به اتمام برسانیم و شرمنده شهدای مدافع حرم شویم. بعد از کلی نامه‌نگاری و توکل به خدا کار را با توان دانشجویی شروع کردیم. خیلی نامه نگاری کردیم که مسئولان حمایت کنند ولی هیچ اتفاق مثبتی نیافتاد. وقتی وارد مرحله ضبط شدیم تنهایی خودمان را درک کردیم و با وجود همه ناملایمت‌ ها گفتیم عقب نشینی نمی‌کنیم.

تسنیم: به نظر شما چرا مسئولان حمایت‌های لازم را از کار دانشجویی و هنری انجام نمی‌دهند؟

کاوی‌نژاد: مسئولان باید واقعیت‌ها و حساسیت‌ها را متوجه باشند با اینکه الان داعش همه توان خود را صرف کار تبلیغی و رسانه‌ای کرده و بهترین و با کیفیت‌ترین فیلم‌های تبلیغی دنیا را می‌سازد و با شیوه ارعاب رسانه‌ای کار پیش می‌برد اینجا مسئولان ما حاضر نیستند با ما کوچکترین همکاری داشته باشند.

ما حداقل توقع داشتیم صدا وسیما خوزستان از کارهای دانشجویی ما حمایت کند و به جای فیلم‌های هندی و خارجی بیهوده که هر روز و شب پخش می‌کند  به این برنامه‌ها توجه کند و با وجود پیگیری‌ها مسئولان قبول نکردند و حاضر نشدند کار ما را پخش کنند. این نشان می‌دهد شهدای مدافع ما چه بیرون و چه داخل کشور چقدر مظلوم هستند.

تسنیم: جایی شد که احساس کنید دیگر به بن بست رسیدید؟

کاوی‌نژاد: نفس کار برای شهدای مدافع حرم برای ما برکت داشت و خیلی جاها که احساس می‌کردیم به بن بست رسیدیم خود حضرت زینب(س) گره گشایی می‌کردند و ما به ادامه کار ترغیب می‌شدیم.

بعضی مسئولان ما هم هنوز کار بزرگ مدافعان حرم را متوجه نیستند و چه بسا تصور می‌کنم اگر ما در یک حوزه دیگر و یک موضوع دیگر به غیر مدافعان حرم ورود می‌کردیم شاید نوع نگاه و همکاری مسئولان بهتر بود. مسئولانی که نگران فلان کنسرت موسیقی هستند و همه جوره حمایت می‌کنند چرا کوچکترین حمایتی از کار مخلصانه دانشجویان که برای اینگونه مفاهیم عظیم است تلاشی نمی‌کنند.

تسنیم: کار جدیدی در دست دارید؟

کاوی‌نژاد: ما اکنون در حال پیش تولید مجموعه داستانی "وارث " هستیم که این هم درباره مدافعان حرم است. البته بیشتر به قضیه خانواده مدافع حرم می‌پردازد و باید بدانیم خانواده شهدای مدافع حرم نیز کار کوچکی نکردند و از شوهر و فرزند و پدر خود گذشتند تا امنیت ایران برقرار بماند.

به گزارش تسنیم آنچه که از همت بلند این دو مستندساز جوان برآیند می‌شود این است که گروه مستند و فیلم عصر ظهور بدون خستگی کار خویش را ادامه خواهد داد و هیچ توقعی و چشم‌داشتی از کسی ندارند اما پی‌گیری پروژه‌های بزرگ، همت و یاری مسئولان را نیز می‌طلبد مسئولان استانی که ادعای انقلابی بودن دارند در همنوایی "یاعلی" با این دانشجویان خوزستانی پیشگام شوند.

گفت‌و‌‌گو از اکبر بهاری